хуквахте

Речник на българския език

1. хуквахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

хуквахте е производна форма на хуквам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. хуквахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

хуквахте е производна форма на хуквам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).