хомологирал

Речник на българския език

1. хомологирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

хомологирал е производна форма на хомологирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. хомологирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

хомологирал е производна форма на хомологирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. хомологирал — мин. деят. св. прич. м. р.

хомологирал е производна форма на хомологирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. хомологирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

хомологирал е производна форма на хомологирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).