уседнете

Речник на българския език

1. уседнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

уседнете е производна форма на уседна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. уседнете — повелително наклонение, мн. ч.

уседнете е производна форма на уседна (повелително наклонение, мн. ч.).