урочасахте

Речник на българския език

1. урочасахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

урочасахте е производна форма на урочасам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. урочасахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

урочасахте е производна форма на урочасам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).