триумфирал си

Речник на българския език

1. триумфирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

триумфирал си е производна форма на триумфирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. триумфирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

триумфирал си е производна форма на триумфирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. триумфирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

триумфирал си е производна форма на триумфирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).