триумфирало си

Речник на българския език

1. триумфирало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

триумфирало си е производна форма на триумфирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. триумфирало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

триумфирало си е производна форма на триумфирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. триумфирало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

триумфирало си е производна форма на триумфирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).