триумфирала е

Речник на българския език

1. триумфирала е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

триумфирала е е производна форма на триумфирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. триумфирала е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

триумфирала е е производна форма на триумфирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. триумфирала е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

триумфирала е е производна форма на триумфирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).