титулувал си

Речник на българския език

1. титулувал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

титулувал си е производна форма на титулувам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. титулувал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

титулувал си е производна форма на титулувам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. титулувал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

титулувал си е производна форма на титулувам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).