тикнете

Речник на българския език

1. тикнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

тикнете е производна форма на тикна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. тикнете — повелително наклонение, мн. ч.

тикнете е производна форма на тикна (повелително наклонение, мн. ч.).