срутила си

Речник на българския език

1. срутила си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

срутила си е производна форма на срутя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. срутила си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

срутила си е производна форма на срутя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).