спукваха

Речник на българския език

1. спукваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

спукваха е производна форма на спуквам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. спукваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

спукваха е производна форма на спуквам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).