спипали

Речник на българския език

1. спипали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

спипали е производна форма на спипам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. спипали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

спипали е производна форма на спипам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. спипали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

спипали е производна форма на спипам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. спипали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

спипали е производна форма на спипам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).