солфежирал си

Речник на българския език

1. солфежирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

солфежирал си е производна форма на солфежирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. солфежирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

солфежирал си е производна форма на солфежирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. солфежирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

солфежирал си е производна форма на солфежирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).