солфежирала

Речник на българския език

1. солфежирала — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

солфежирала е производна форма на солфежирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. солфежирала — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

солфежирала е производна форма на солфежирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. солфежирала — мин. деят. св. прич. ж. р.

солфежирала е производна форма на солфежирам (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. солфежирала — мин. деят. несв. прич. ж. р.

солфежирала е производна форма на солфежирам (мин. деят. несв. прич. ж. р.).