сляха

Речник на българския език

1. сляха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

сляха е производна форма на слея (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. сляха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

сляха е производна форма на слея (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).