словоохотливо

Речник на българския език

1. словоохотлѝво наречие (тип 188) редактиране

Значение

Грешни изписвания (31)

  • словоохотливу
  • словоохутливо
  • словоохутливу
  • словоухотливо
  • словоухотливу
  • словоухутливо
  • словоухутливу
  • словуохотливо
  • словуохотливу
  • словуохутливо
  • словуохутливу
  • словуухотливо
  • словуухотливу
  • словуухутливо
  • словуухутливу
  • слувоохотливо
  • слувоохотливу
  • слувоохутливо
  • слувоохутливу
  • слувоухотливо
  • слувоухотливу
  • слувоухутливо
  • слувоухутливу
  • слувуохотливо
  • слувуохотливу
  • слувуохутливо
  • слувуохутливу
  • слувуухотливо
  • слувуухотливу
  • слувуухутливо
  • слувуухутливу

2. словоохотливо — ср. р.

словоохотливо е производна форма на словоохотлив (ср. р.).