сковете

Речник на българския език

1. сковете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

сковете е производна форма на скова (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. сковете — повелително наклонение, мн. ч.

сковете е производна форма на скова (повелително наклонение, мн. ч.).