силажирахте

Речник на българския език

1. силажирахте — мин. св. вр., 2 л., мн. ч.

силажирахте е производна форма на силажирам (мин. св. вр., 2 л., мн. ч.).

2. силажирахте — мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.

силажирахте е производна форма на силажирам (мин. несв. вр., 2 л., мн. ч.).