сертифицирало

Речник на българския език

1. сертифицирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

сертифицирало е производна форма на сертифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. сертифицирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

сертифицирало е производна форма на сертифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. сертифицирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

сертифицирало е производна форма на сертифицирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. сертифицирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

сертифицирало е производна форма на сертифицирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).