сертифицирал

Речник на българския език

1. сертифицирал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

сертифицирал е производна форма на сертифицирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. сертифицирал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

сертифицирал е производна форма на сертифицирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. сертифицирал — мин. деят. св. прич. м. р.

сертифицирал е производна форма на сертифицирам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. сертифицирал — мин. деят. несв. прич. м. р.

сертифицирал е производна форма на сертифицирам (мин. деят. несв. прич. м. р.).