сдобил
1.
сдобил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
сдобил
е производна форма
на сдобия (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
сдобил —
мин. деят. св. прич. м. р.
сдобил
е производна форма
на сдобия (мин. деят. св. прич. м. р.).