сватуваха

Речник на българския език

1. сватуваха — мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

сватуваха е производна форма на сватувам (мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. сватуваха — мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.

сватуваха е производна форма на сватувам (мин. несв. вр., 3 л., мн. ч.).