самоуспокоял съм

Речник на българския език

1. самоуспокоял съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.

самоуспокоял съм е производна форма на самоуспокоя (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., м. р.).