самоуспокояло съм

Речник на българския език

1. самоуспокояло съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самоуспокояло съм е производна форма на самоуспокоя (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).