самоуспокоило си

Речник на българския език

1. самоуспокоило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоуспокоило си е производна форма на самоуспокоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоуспокоило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоуспокоило си е производна форма на самоуспокоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).