самоуспокоило е

Речник на българския език

1. самоуспокоило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоуспокоило е е производна форма на самоуспокоя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоуспокоило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоуспокоило е е производна форма на самоуспокоя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).