самоуспокоила съм

Речник на българския език

1. самоуспокоила съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ж. р.

самоуспокоила съм е производна форма на самоуспокоя (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ж. р.).

2. самоуспокоила съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ж. р.

самоуспокоила съм е производна форма на самоуспокоя (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ж. р.).