самоупрекнела

Речник на българския език

1. самоупрекнела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самоупрекнела е производна форма на самоупрекна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. самоупрекнела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

самоупрекнела е производна форма на самоупрекна (мин. деят. несв. прич. ж. р.).