самоупрекнало е

Речник на българския език

1. самоупрекнало е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоупрекнало е е производна форма на самоупрекна (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоупрекнало е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самоупрекнало е е производна форма на самоупрекна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).