самоупрекнали

Речник на българския език

1. самоупрекнали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самоупрекнали е производна форма на самоупрекна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоупрекнали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самоупрекнали е производна форма на самоупрекна (мин. деят. св. прич. мн. ч.).