самоупрекнал

Речник на българския език

1. самоупрекнал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоупрекнал е производна форма на самоупрекна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоупрекнал — мин. деят. св. прич. м. р.

самоупрекнал е производна форма на самоупрекна (мин. деят. св. прич. м. р.).