самоунижавал си

Речник на българския език

1. самоунижавал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоунижавал си е производна форма на самоунижавам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоунижавал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоунижавал си е производна форма на самоунижавам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самоунижавал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоунижавал си е производна форма на самоунижавам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).