самоубил си

Речник на българския език

1. самоубил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоубил си е производна форма на самоубия (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоубил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоубил си е производна форма на самоубия (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).