самоубеждавал си

Речник на българския език

1. самоубеждавал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоубеждавал си е производна форма на самоубеждавам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоубеждавал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоубеждавал си е производна форма на самоубеждавам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самоубеждавал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоубеждавал си е производна форма на самоубеждавам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).