самоубедили са

Речник на българския език

1. самоубедили са — мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

самоубедили са е производна форма на самоубедя (мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоубедили са — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самоубедили са е производна форма на самоубедя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).