самоубедила е

Речник на българския език

1. самоубедила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самоубедила е е производна форма на самоубедя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. самоубедила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самоубедила е е производна форма на самоубедя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).