самосглобило съм

Речник на българския език

1. самосглобило съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самосглобило съм е производна форма на самосглобя (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. самосглобило съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

самосглобило съм е производна форма на самосглобя (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).