самосглобило е

Речник на българския език

1. самосглобило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самосглобило е е производна форма на самосглобя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. самосглобило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

самосглобило е е производна форма на самосглобя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).