самосглобила съм

Речник на българския език

1. самосглобила съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ж. р.

самосглобила съм е производна форма на самосглобя (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ж. р.).

2. самосглобила съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ж. р.

самосглобила съм е производна форма на самосглобя (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ж. р.).