самосглобила си

Речник на българския език

1. самосглобила си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

самосглобила си е производна форма на самосглобя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).

2. самосглобила си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.

самосглобила си е производна форма на самосглобя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ж. р.).