самосглобила е

Речник на българския език

1. самосглобила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самосглобила е е производна форма на самосглобя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. самосглобила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

самосглобила е е производна форма на самосглобя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).