самореформирал си

Речник на българския език

1. самореформирал си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самореформирал си е производна форма на самореформирам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самореформирал си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самореформирал си е производна форма на самореформирам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

3. самореформирал си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самореформирал си е производна форма на самореформирам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).