самореформирали

Речник на българския език

1. самореформирали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

самореформирали е производна форма на самореформирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самореформирали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самореформирали е производна форма на самореформирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. самореформирали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самореформирали е производна форма на самореформирам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. самореформирали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

самореформирали е производна форма на самореформирам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).