саморазтурвало съм

Речник на българския език

1. саморазтурвало съм — мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

саморазтурвало съм е производна форма на саморазтурвам (мин.неопр.вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

2. саморазтурвало съм — преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

саморазтурвало съм е производна форма на саморазтурвам (преизк. накл., сег. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).

3. саморазтурвало съм — преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.

саморазтурвало съм е производна форма на саморазтурвам (преизк. накл., мин. св. вр., 1 л., ед. ч., ср. р.).