самопоканвал е

Речник на българския език

1. самопоканвал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самопоканвал е е производна форма на самопоканвам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самопоканвал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самопоканвал е е производна форма на самопоканвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самопоканвал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самопоканвал е е производна форма на самопоканвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).