самоотбранявало си

Речник на българския език

1. самоотбранявало си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоотбранявало си е производна форма на самоотбранявам (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. самоотбранявало си — преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоотбранявало си е производна форма на самоотбранявам (преизк. накл., сег. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

3. самоотбранявало си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

самоотбранявало си е производна форма на самоотбранявам (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).