самоорганизирал е

Речник на българския език

1. самоорганизирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоорганизирал е е производна форма на самоорганизирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. самоорганизирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоорганизирал е е производна форма на самоорганизирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. самоорганизирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

самоорганизирал е е производна форма на самоорганизирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).