самоопределил си

Речник на българския език

1. самоопределил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоопределил си е производна форма на самоопределя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. самоопределил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

самоопределил си е производна форма на самоопределя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).