самооправдали са

Речник на българския език

1. самооправдали са — мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.

самооправдали са е производна форма на самооправдая (мин.неопр.вр., 3 л., мн. ч.).

2. самооправдали са — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самооправдали са е производна форма на самооправдая (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).