самоограничавали

Речник на българския език

1. самоограничавали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

самоограничавали е производна форма на самоограничавам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. самоограничавали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

самоограничавали е производна форма на самоограничавам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. самоограничавали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

самоограничавали е производна форма на самоограничавам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. самоограничавали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

самоограничавали е производна форма на самоограничавам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).